Na twee weken quarantaine kon Frits weer met Willemijn op pad. Het was tijd voor de prins der vakanties: de zomerreis. Dit was de eerste keer dat we langere tijd met Dobby (🚙) op reis gingen, dus we kozen ervoor om door Nederland te trekken.

We kwamen niet bij van het lachen toen we later hoorden dat de senioren van het tv-programma We zijn er bijna nagenoeg dezelfde route hadden afgelegd.

Onze eerste stop was ontiegelijk dicht bij huis: Lauwersoog. Na twintig minuten rijden kwamen we aan op Camping Lauwersoog, een kampeerterrein dat op alle fronten faalde.

Wat maakt kamperen leuk? Rust, ruimte, een persoonlijke benadering, waar voor je geld – om een paar dingen te noemen.

Deze camping: onpersoonlijke receptie die lijkt op de servicebalie van een multinational, hondsdolle kinderen, toegangspoort die ze ook bij de gevangenis in Vught hebben en driehonderd witte chalets.

Wij hadden ook pech dat er alleen nog maar een strook gras beschikbaar was. We betaalden er met tranen in de ogen meer dan veertig euro voor.

Toch zijn we blij dat we hier geslapen hebben. Na deze camping hebben wij een stuk beter in de smiezen waar wij kampeerblij van worden.

🌳